Bazylika św. Remigiusza w Reims (fr. Basilique Saint-Remi de Reims) – najstarsza świątynia w Reims.
Opactwo w Reims w zostało w tym miejscu założone w VI wieku. Kościół konsekrował arcybiskup Rems - Hinkmar w 852 roku. Nowy budynek bazyliki wybudowano w pierwszej połowie XI wieku z inicjatywy opata Airarda (1005-1034).
W bazylice znajduje się grób św. Remigiusza. Jest on obiektem pielgrzymek wiernych. Od 1841 roku świątynia ma status Monumentu Historycznego. Jest także umieszczona na liście Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Kościół zbudowany jest planie krzyża łacińskiego. Nawy i transept - najstarsza część kościoła - zbudowane są w stylu romańskim. Chór i galeria z kaplicami reprezentują styl gotycki. Najnowszą częścią kościoła jest fasada południowego transeptu. W absydzie zachował się XII-wieczny witraż i długi gobelin, na którym uwiecznione są epizody z życia św. Remigiusza. W bazylice pochowani są arcybiskupowie Reims i członkowie rodziny królewskiej, w tym król Franków Karloman I.
