Bibliotheca Alexandrina – wielka biblioteka i centrum kulturalne w egipskim mieście Aleksandria.
z Biblioteki]]
Biblioteka została wzniesiona dla upamiętnienia starożytnej Biblioteki Aleksandryjskiej, która spłonęła w I wieku p.n.e.. Oficjalna inauguracja miała miejsce 16 października 2002 r.
Idea odbudowania starej biblioteki narodziła się w 1974 r. - jednym z najważniejszych promotorów był prezydent Egiptu, Hosni Mubarak, wsparcia udzieliło też UNESCO. W 1988 r. UNESCO zorganizowało konkurs architektoniczny, w którym zwyciężyła norweska firma Snøhetta. Na międzynarodowej konferencji w Asuanie w 1990 r. przydzielono pierwsze fundusze, 65 mln USD, pochodzące głównie z zaprzyjaźnionych krajów arabskich. Prace rozpoczęły się w 1995 r. i trwały 7 lat - ostatecznie, do 2002 r., na samą budowę wydano łącznie ok. 220 mln USD, nie licząc kosztów zgromadzenia milionów książek.
Kształt 11 poziomowej biblioteki przypomina wielki przechylony bęben. Szklano-aluminiowy dach - o wysokości 32 m i średnicy 160 m - jest nachylony w kierunku północnym z wieloma samoczyszczącymi się oknami, które rozjaśniają główną czytelnię. W gmachu o kształcie szerokiego, ściętego cylindra znajdują się największe hale, a cała konstrukcja częściowo opada poniżej poziomu morza - cztery najniższe kondygnacje znajdują się pod ziemią. Płaski, lśniący dach łagodnie obniża się z wysokości siedmiu pięter, jakby się zapadał w głęboką studnię. Gdy promienie słoneczne odbijają się od metalicznej powierzchni, z daleka konstrukcja ta wygląda jak wschodzące słońce. Wewnątrz znajduje się 17 szybkobieżnych wind. Fasada centralnego budynku to stroma, szeroka krzywizna z szarego asuańskiego granitu z wyżłobionymi literami 120 rodzajów starożytnych i współczesnych alfabetów. Rzędy liter trafnie wyobrażają cegiełki gmachu wiedzy. Większą część wnętrza cylindra zajmuje otwarta, wielopoziomowa czytelnia. W podziemiach przygotowano miejsce na 8 milionów woluminów. Znajdują się tu też hale wystawowe, biblioteki dla dzieci i młodzieży, trzy muzea, cztery galerie sztuki, centrum konferencyjne i stanowiska dla osób mających kłopoty ze wzrokiem. Wybudowano również planetarium, jako oddzielną kulistą budowlę przypominającą satelitę zatrzymanego w swej wędrówce wokół głównego budynku oraz laboratorium, w którym opracowuje się i konserwuje manuskrypty. Specjalistyczne systemy komputerowe i przeciwpożarowe potrafią ugasić pożar, nie zostawiając na cennych tekstach nawet kropli wody. Wszystko to dopełnia wyposażenie kompleksu będącego pod względem technicznym prawdziwym dziełem sztuki. Dzięki systemowi komputerowemu można uzyskać dostęp do zasobów innych bibliotek. Biblioteka zajmuje powierzchnię 70.000 m². i jest otoczona wielką sadzawką.