Buffalo - miasto w USA, w stanie Nowy Jork, nad jeziorem Erie i rzeką Niagara, przy granicy z Kanadą. Według danych z 2005, miasto ma około 278 tys. mieszkańców, a jego obszar metropolitalny (hrabstwa Erie i Niagara) około 1,15 mln mieszkańców.
Ośrodek przemysłowy, dawniej wielki ośrodek hutnictwa stali, samochodów i samolotów. Ośrodek naukowy (uniwersytet i inne szkoły wyższe) i kulturalny (muzea, galerie malarstwa).
Pierwszym amerykańskim osadnikiem w mieście Buffalo był Cornelius Winney, który zbudował faktorię dla handlu z Indianami w 1789. W 1811 wioska Buffalo miała około 500 mieszkańców. W czasie wojny brytyjsko-amerykańskiej, 30 grudnia 1813, żołnierze brytyjscy i ich indiańscy sojusznicy spalili wioskę.
W 1816 Buffalo otrzymało prawa miasteczka. Dynamiczny rozwój miasta rozpoczął się wraz z budową Kanału Erie w 1825, który w Buffalo dochodził do Jeziora Erie i dawał miastu połączenie do rzeki Hudson i dalej do Nowego Jorku i Atlantyku. Port w Buffalo stał się ważnym punktem przeładunkowym między dużymi statkami Wielkich Jezior i mniejszymi barkami pływającymi kanałem. W 1833 11 parostatków kursowało między Buffalo i Chicago. Podróż zajmowała 17 dni. W 1832 Buffalo otrzymało prawa miejskie i miało w tym czasie 10 tys. mieszkańców .
Pierwszą linią kolejową w Buffalo było połączenie z Niagara Falls otwarte w 1836. W ciągu następnej dekady miasto stało się wielkim węzłem kolejowym. W porcie Buffalo zboże przypływające z Wielkich Jezior było ładowane do wagonów kolejowych i wiezione dalej do wybrzeża Atlantyku. Wraz z rozrostem sieci kolejowej, przestarzały Kanał Erie przestał być używany.
r.]] W drugiej połowie XIX i na początku XX wieku Buffalo rozwijało się w bardzo szybkim tempie. W 1846 otwarto w mieście uniwersytet. W 1873 otwarto most kolejowy przez rzekę Niagara, łączący Buffalo z Fort Erie na kanadyjskim brzegu. W 1900 miało 352 tys., a w 1910 już 424 tys. mieszkańców. Do rozrostu miasta przyczynił się duży napływ imigrantów z Europy, w tym również z terenów Polski. W miarę postępu industrializacji w mieście zbudowano wiele fabryk i dużą hutę żelaza. W pierwszej połowie XX wieku rozwijał się przemysł maszynowy i lotniczy.
W Buffalo 6 września 1901 roku Leon Czołgosz, w czasie wystawy Pan American Exposition, dokonał zamachu, strzelając dwukrotnie do prezydenta McKinleya. Prezydent zmarł od poniesionych ran 8 dni po zamachu, a Czołgosz, po krótkim procesie, został stracony na krześle elektrycznym w dniu 20 października 1901 roku.
Niestety, druga połowa XX wieku była dla Buffalo trudnym okresem. Budowa Drogi Wodnej Świętego Wawrzyńca pozwoliła statkom z Wielkich Jezior płynąć bezpośrednio do Atlantyku, bez potrzeby przeładunku w Buffalo. Budowa sieci autostrad pomniejszyła znaczenie węzła kolejowego w Buffalo. Konkurencja z krajów Dalekiego Wschodu doprowadziła do upadku wiele fabryk przemysłu ciężkiego. Ogromna huta w Buffalo została zamknięta na początku lat osiemdziesiątych. Buffalo zbiedniało, tak jak wiele innych miast "Pasa rdzy" (ang. Rust Belt) na północy USA.
Buffalo, a zwłaszcza zachodnia część stanu Nowy Jork, ma znaczną liczbę ludności polskiego pochodzenia. W pewnym czasie z wszystkich miast w Ameryce, Buffalo liczyło się na drugim miejscu ilości polskiego dziedzictwa, obok Chicago. Na początku XX wieku drukowano w Buffalo wiele czasopism polskojęzycznych. Kongres Polonii Amerykańskiej powstał właśnie w Buffalo.
Polacy tradycyjnie zamieszkują wschodnią część Buffalo, The East Side. Głównym centrum polskości w Buffalo jest rynek zwany Broadway Market, na Broadwayu, między ulicami Gibson i Lombard. W pewnym czasie mała grupa Polaków przeniosła się ze wschodu do dzielnicy Black Rock, Buffalo, New York, po północno-zachodniej stronie Buffalo. W ostatnich dziesięcioleciach Polacy mają tendencję przesuwania się dalej na wschód, aż do Cheektowaga, wschodniego przedmieścia Buffalo.