Górne ogrody Barrakka (ang. Upper Barrakka Gardens, malt. Il-Barrakka ta' Fuq) są publicznym ogrodem w Valletcie na Malcie. Są bliźniacze z Lower Barrakka Gardens w tym samym mieście. Fontanna z sadzawką, różnokolorowe rabaty kwiatowe oraz drzewa sprawiają, że ogrody są spokojnym miejscem, tak innym od zgiełku ruchliwego miasta.
Ogrody znajdują się na górnej kondygnacji Bastionu św. Piotra i Pawła, który został zbudowany w 1560 roku. Na dolnej kondygnacji bastionu znajduje się tzw. Bateria Powitalna (ang. Saluting Battery). Codziennie w południe, członkowie Malta Heritage Society (ubrani w mundury Artylerii Brytyjskiej) oddają salut armatni. Kolumnada łukowa na tarasie w ogrodzie zbudowana została w 1661 roku przez rycerza br. Flaminio Balbiani. Pierwotnie była zadaszona, ale sufit został usunięty po powstaniu księży w 1775 roku.
Ogrody były pierwotnie używane dla wypoczynku rycerzy włoskiego langue z zakonu Świętego Jana, zostały otwarte dla publiczności po zakończeniu okupacji francuskiej Malty w 1800 roku.
W parku znajduje się kilka pomników i monumentów
upamiętniających wybitnych ludzi. Po przekroczeniu głównej bramy,
uwagę zwraca centralnie usytuowana okrągła fontanna z sadzawką.
Naturalnej wielkości rzeźba z brązu, przedstawiająca lorda Geralda
Stricklanda, premiera Malty w latach 1924-32, stoi obok fontanny.
Wykonał ją w 1945 roku maltański artysta Antonio Sciortino.
Na lewo od sadzawki znajduje się surowy, w formie grobowca, pomnik
sir Thomasa Maitlanda, pierwszego brytyjskiego gubernatora
kolonialnego Malty.
Replika innego dzieła Sciortino - Les Gavroches, przedstawia
chłopca w podniszczonym ubraniu, prowadzącego za ręce dwoje małych
dzieci, podobnie jak on ubranych. Oryginał znajduje się w Narodowym
Muzeum Sztuk Pięknych w Valletcie.
Na lewo od bramy wejściowej znajduje się, wykonany z wapienia,
monument upamiętniający chirurga dr Johna Bathursta Thomsona,
zmarłego w Valletcie na cholerę 18 września 1850 r. w wieku 36
lat.
Brązowe popiersie sir Winstona Churchilla, dzieło Vincenta
Apapa, stoi w miejscu, które wybrał osobiście model rzeźbiarza.
Kilka pomników rozmieszczonych jest wzdłuż łuków tarasu.
Najbardziej na lewo znajduje się pomnik sir Giuseppe Niccolo
Zammita. Jego wapienny wizerunek znajduje się na wydłużonym cokole,
z lwami po obu stronach. Dr Zammit był sędzią Sądu Najwyższego w
początkach XIX w.
Sfinks patrzący na Grand Harbour, ustawiony na wapiennej podstawie,
upamiętnia kapitana Rinaldo Sciberrasa, który zginął w bitwie w
czasie misji w Indiach.
Wreszcie pomnik-obelisk upamiętniający ppłk Clementa Martina
Edwardsa, który zmarł w Valletcie 17 marca 1816 r. w wieku 36 lat.
Tablica umieszczona na łukach w pobliżu tego obelisku, upamiętnia
słynnego włoskiego wynalazcę Gugliemo Marconiego.
Marmurowa płyta nieopodal rzeźby Le Gavroches,
upamiętniająca życie i dorobek Alberta Einsteina, odsłonięta
została przez Fundację Albert Einstein Academy 15 lipca 1988
r.
Wśród osobistości maltańskich upamiętnionych tablicą jest też
Francesco Saverio Caruana - duchowny, który odegrał kluczową rolę w
powstaniu przeciwko francuskim okupantom. W roku 1831 Caruana
został mianowany Biskupem Malty.
Kolejna płyta upamiętnia Maltańczyków, którzy opuścili swoją
ojczyznę, aby szukać szczęścia gdzie indziej (malt. Tislima lil
eluf ta’ Maltin u Għawdxin li marru jgħixu f’art barranija matul
is-sekli dsatax u għoxrin) oraz bohaterów wojennych, którzy
oddali swoje życie w bitwach.
Inna tablica honoruje szczęśliwe zakończenie Operacji
Pedestal (B’Tifkira tal-Konvoj ta’ Santa Marija fit-18 ta’
Awwissu 1942, li tant għen lill-Maltin u l-Ingliżi fil-Ġlieda
tagħhom kontra n-Nażiżmu u l-Faxxiżmu co znaczy Pamięci
konwoju Santa Maria, który przybył na Maltę 18 sierpnia 1942 i
pomógł Maltańczykom i Brytyjczykom w walce z nazizmem i
faszyzmem).
Kolejna tablica upamiętnia dr Rużara Briffę (1906-1963),
lekarza-dermatologa, poetę. Napis na płycie brzmi: Lill-Poeta
Rużar Briffa li f’dan il-Ġnien tħabbeb mal-Poeżija czyli
Poecie Rużar Briffa, który w tym ogrodzie zakochał się w
poezji.
Z racji położenia w najwyższym punkcie murów miejskich, ogród oferuje panoramiczny widok na Wielki Port (Grand Harbour), tzw. "Trzy Miasta", a także stocznię i niżej położone tereny stolicy.
Nowoczesna winda łączy ogrody z wyschniętą fosą Bastionu św. Jakuba (St. James' Bastion), gdzie co niedzielę odbywają się targi, oraz z pobliskim molo Lascarisa (Lascaris Wharf). Pierwsza winda w tym miejscu została zbudowana w 1905 roku, ale została zamknięta w 1973 roku i zdemontowana w 1983 roku. Nowa winda została uroczyście otwarta w dniu 15 grudnia 2012 roku.