|uzbrojenie = 8 dział 120 mm (4xII),
4 działka 40 mm plot (1xIV),
8 wkm plot (2xIV),
4 wt 533 mm (1xIV), 20 bg, 2 mbg (stan na 1939-40, szczegóły w tekście)
HMS Maori (F24/G24) | |
Historia | Wielka Brytania |
---|---|
Położenie stępki | 6 lipca 1936 |
Wodowanie | 2 września 1937 |
Wejście do służby | 2 stycznia 1939 |
Status okrętu | zatopiony 12 lutego 1942 |
Stocznia | Fairfield w Govan Szkocja |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa:
1854 t pełna: 2519 t |
Długość | 114,9 m |
Szerokość | 11,12 m |
Zanurzenie | 3,96 m |
Napęd | 2 turbiny parowe
o mocy łącznej 44 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby |
Prędkość | 36 w |
Zasięg | 5700 Mm przy 15 w |
Załoga | 190 |
Uzbrojenie | 8 dział
120 mm (4xII), 4 działka 40 mm plot (1xIV), 8 wkm plot (2xIV), 4 wt 533 mm (1xIV), 20 bg, 2 mbg (stan na 1939-40, szczegóły w tekście) |
HMS Maori – brytyjski niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Tribal, w służbie Royal Navy w latach 1939-1942. Nosił znaki taktyczne F24, G24. Podczas wojny służył w kampanii norweskiej, na Atlantyku i na Morzu Śródziemnym. Został zatopiony przez niemieckie lotnictwo na Malcie 12 lutego 1942.
Za przebieg służby HMS "Maori" otrzymał 5 wyróżnień bitewnych (battle honours): Norwegia 1940, operacja przeciw pancernikowi Bismarck 1941, bitwa koło przylądka Bon 1941, Atlantyk 1941, konwoje maltańskie 1941-42.
Okręt zamówiono 10 marca 1936 w ramach programu z 1935 roku i stępkę pod jego budowę położono 6 lipca 1936 w stoczni Fairfield Shipbuilding and Engineering Company w Govan w Szkocji, wraz z bliźniaczym "Gurkha". Kadłub wodowano 2 września 1937. Okręt wszedł do służby w Royal Navy 2 stycznia 1939<ref group=notatka>Wejście do służby 2 stycznia 1939 według S.W. Patjanin, Esmincy tipa Tribal, Morskaja Kollekcja 1/2002 oraz M.J. Whitley, Zerstörer im Zweiten Welkrieg, Stuttgart, 1997, ISBN 3-613-01426-2, s.111. Inne źródła: 5 grudnia 1938 (Piotr Wiśniewski, Brytyjskie niszczyciele typu Tribal, Profile Morskie nr 16, Wyszków 1999, ISBN 83-87918-25-3, s.16) lub 30 listopada 1938 (G. Mason, op.cit.).</ref>. Był to drugi okręt noszący nazwę HMS Maori (Maorys), po niszczycielu z 1909 roku. Koszt budowy bez uzbrojenia i części wyposażenia wyniósł £340.662<ref name=mas>G. Mason, op.cit.</ref>.
"Maori" wszedł do służby w składzie 4. Flotylli Niszczycieli Floty Śródziemnomorskiej stacjonującej na Malcie (początkowo nazwanej 1. Flotyllą Niszczycieli Tribal).
Po wybuchu II wojny światowej, "Maori" wraz z 4. Flotyllą został przeniesiony do Floty Metropolii (Home Fleet). W początkowym okresie wojny głównie patrolował na Morzu Północnym i Atlantyku oraz działał z siłami głównymi floty, bazując w Scapa Flow. 30 listopada 1939 odnalazł (z niszczycielem HMS "Inglefield") i odholował do Norwegii, następnie do bazy uszkodzony brytyjski okręt podwodny HMS "Triad". Od lutego 1940 do 8 kwietnia 1940 był w remoncie (usuwane defekty turbin).
"Maori" wziął udział w kampanii norweskiej, poczynając od 10 kwietnia 1940, m.in. eskortując francuskie transportowce z wojskiem 19 kwietnia do Namsos. 2 maja podczas osłony ewakuacji Namsos został lekko uszkodzony dwoma bliskimi upadkami bomb (5 zabitych i co najmniej 15 rannych). Powrócił do Wielkiej Brytanii i był naprawiany od 7 do 20 maja. Zmieniono mu w tym okresie znak taktyczny z F24 na G24.
20 czerwca wraz z "Tartar" i "Mashona" zajął na Wyspach Owczych dwa niszczyciele i dwa torpedowce zakupione przez Szwecję we Włoszech<ref group=notatka>Szwedzkie niszczyciele typu Sella: "Puke" (ex "Giovanni Nicotera"), "Psilander" (ex "Bettino Ricasoli"), torpedowce typu Spica "Romulus" (ex "Spica") i "Remus" (ex "Astore"), kupione 27 marca 1940, przed wstąpieniem Włoch do wojny.</ref>, po czym osłaniał 22/23 czerwca odholowanie do Scapa Flow niszczyciela "Puke" (okręty te zostały jednak 2 lipca zwrócone rządowi szwedzkiemu)<ref>Don Kindell, NAVAL EVENTS, JUNE 1940, Part 3 of 4 w serwisie naval-history.net [dostęp 8-6-2009]</ref>. Osłaniał w tym okresie wypady głównych sił floty przeciw niemieckim rajderom i operacje minowe. W nocy 13/14 października "Maori" wraz z niszczycielami HMS "Cossack" (kmdr Vian) "Ashanti" i "Sikh", zaatakował niemiecki konwój w rejonie Egersundu. Zatopiono jedynie stawiacz sieci "Genua", później podniesiony przez Niemców (nie zdołano zatopić statków konwoju)<ref>Don Kindell, NAVAL EVENTS, OCTOBER 1940, Part 1 of 2 w serwisie naval-history.net [dostęp 8-6-2009]</ref>.
16 października 1940 odniósł uszkodzenia osłony hydrolokatora (Asdic), wchodząc na mieliznę w estuarium Tyne, podczas operacji mającej na celu zdetonowanie ewentualnych min magnetycznych przed wyjściem pancernika HMS "King George V", lecz uniknął większych uszkodzeń, jakie w tym samym zdarzeniu odniosły niszczyciele "Ashanti" i "Fame"<ref>Don Kindell, NAVAL EVENTS, OCTOBER 1940, Part 2 of 2 w serwisie naval-history.net [dostęp 8-6-2009]</ref>. Uszkodzenia naprawiono podczas remontu od 2 grudnia 1940 do 25 stycznia 1941. Zastąpiono wówczas także podstawę 2 dział 120 mm na rufowej pozycji X przez podstawę 2 dział przeciwlotniczych 102 mm (podobnie, jak na innych okrętach tego typu).
Działając od maja 1941 w składzie Dowództwa Zachodnich Podejść (Western Approaches Command), 22 maja został przydzielony do eskorty konwoju WS8B z Clyde do Freetown. W drodze, 25 maja został wraz z niszczycielami HMS "Cossack", "Sikh", "Zulu" i polskim ORP "Piorun" odkomenderowany do poszukiwania pancernika "Bismarck" na Atlantyku. Po odnalezieniu "Bismarcka" w nocy 27 maja, "Maori" przeprowadził na niego atak torpedowy, lecz bezskutecznie (podobnie jak pozostałe brytyjskie niszczyciele). Po zatopieniu "Bismarcka" przez ciężkie okręty, "Maori" uratował z niego 25 rozbitków, po czym 28 maja powrócił do Clyde.
Następnie, w dniach 3-7 czerwca "Maori" eskortował na początkowym etapie z Clyde konwój WS9A, a w dniach 29 czerwca - 2 lipca konwój WS9B (m.in. z polskimi niszczycielami ORP "Piorun" i "Garland"). Zainstalowano na nim następnie radar wykrywania Type 286M i dwa pojedyncze działka przeciwlotnicze 40 mm<ref name=40mm>Piotr Wiśniewski, Brytyjskie niszczyciele typu Tribal, Profile Morskie nr 16, Wyszków 1999, ISBN 83-87918-25-3, s.11</ref>.
Od 12 lipca "Maori" uczestniczył w eskorcie z Wielkiej Brytanii konwoju WS9C w ramach operacji zaopatrzeniowej Substance dla Malty. Po minięciu Gibraltaru 21 lipca 1941, konwój stał się w ciągu najbliższych dni obiektem ataków lotnictwa i włoskich kutrów torpedowych. "Maori" wchodził w skład Zespołu X, bezpośrednio eskortującego konwój Mimo pewnych strat, zespół po osiągnięciu Malty, powrócił do Gibraltaru 27 lipca. Podczas następującej operacji Style dowozu pozostałej części zaopatrzenia na Maltę, "Maori" początkowo osłaniał siły główne floty podejmujące operację pozoracyjną, a w nocy 31 lipca/1 sierpnia wraz z "Cossack" został odłączony w celu bombardowania portu Alghero na Sardynii. Powrócił po operacji do Wielkiej Brytanii<ref>Don Kindell, NAVAL EVENTS, JULY 1941, Part 2 of 2 w serwisie naval-history.net [dostęp 8-6-2009]</ref>.
Od 22 sierpnia do października "Maori" był remontowany w Londynie. Zamontowano wówczas radar artyleryjski Type 285 i usunięto maszt rufowy dla zwiększenia pola ostrzału przeciwlotniczego.
Od grudnia 1941 ponownie skierowano "Maori" na Morze Śródziemne, przenosząc go do 14. Flotylli Niszczycieli Floty Śródziemnomorskiej w Aleksandrii. W drodze do nowej bazy, wraz z niszczycielami HMS "Sikh", "Legion" i holenderskim "Isaac Sweers", 14 grudnia w nocy zespół aliancki przechwycił włoskie krążowniki "Alberico da Barbiano" i "Alberto di Giussano" i zatopił je w ataku torpedowym koło przylądka Bon.
Po akcji, "Maori" z niszczycielami zostały skierowane na Maltę w celu wzmocnienia tamtejszego Zespołu K. 16 grudnia okręty zespołu wyszły w celu osłony płynącego na Maltę transportowca "Breconshire"<ref group=notatka>Krążowniki lekkie HMS "Aurora", "Penelope", niszczyciele HMS "Lance", "Lively", "Legion", "Sikh", "Isaac Sweers" - G. Mason, op. cit.</ref> 17 grudnia okręty znajdowały się pod atakami lotnictwa, po czym doszło do pierwszej bitwy w Zatoce Syrt, w której okręty alianckie walczyły w osłonie "Breconshire" przeciw przeważającym siłom włoskich okrętów, które na skutek oporu, odstąpiły od ataku. 18-19 grudnia, "Maori" z flotyllą przebazował do Aleksandrii.
16-19 stycznia 1942 "Maori" brał udział w eskorcie konwoju MW-8B na Maltę, z niszczycielami HMS "Gurkha" (zatopionym podczas akcji), "Legion", "Lance" i "Isaac Sweers" (operacja MF3). Po przyjściu na Maltę pozostał w składzie Zespołu K. 25-26 stycznia osłaniał na pierwszym etapie konwój ME-9 do Aleksandrii (operacja MF4), po czym 26-27 stycznia konwój MW-9 na Maltę, składający się tylko z transportowca "Breconshire".
12 lutego 1942 "Maori", przebywający w porcie Grand Harbour w Valletcie, został trafiony bombą podczas nocnego nalotu na port, po czym od pożaru i wybuchu w magazynie torped, zatonął na płytkiej wodzie. Zginęło 6 osób<ref>Don Kindell: Casualty Lists of the Royal Navy and Dominion Navies, World War 2 w serwisie naval-history.net [dostęp 8-6-2009]</ref>. Wrak został w 1942 podniesiony i następnie zatopiony w dalszej odległości.
Dowódcy:<ref>HMS Maori (F 24) w serwisie Uboat.net [dostęp 21-7-2009]</ref>
Szczegółowy opis i dane techniczne w artykule niszczyciele typu Tribal (1936)
1939-1940:
1940-1942
* - Brak szczegółowych danych w dostępnych publikacjach, czy "Maori" otrzymał także działka 20 mm.
|
Maori Maori
de:HMS Maori (F24) en:HMS Maori (F24) fi:HMS Maori (F24)