Jaskinia Niedźwiedzia – najdłuższa jaskinia całych Sudetów, położona w Masywie Śnieżnika, w dolinie Kleśnicy, w pobliżu wsi Kletno. Odkryta podczas eksploatacji kamieniołomu marmuru w 1966 roku, w obrębie wzniesienia Stroma (1166 m n.p.m.).
Jaskinię odkryto 14 października 1966 roku podczas eksploatacji wyrobiska "Kletno III" przez Bystrzyckie Zakłady Kamienia Budowlanego wydobywającego w tej okolicy marmur metodą odkrywkową. Około godziny 13.00 wykonano odstrzał, po którym odsłonił się dwumetrowy otwór o soczewkowatym kształcie. Wiertacz strzałowy Roman Kińczyk z Lądka-Zdroju wraz z jednym z pracujących tu więźniów zajrzeli pierwsi do otworu jaskini i znaleźli w nim kości. Duża ilość szczątków nasunęła odkrywcom przypuszczenie o zbiorowym grobie. Powiadomiono natychmiast kierownictwo zakładu i geologa z pobliskiego uzdrowiska. Trzy dni później dokonano pierwszych fachowych oględzin.
W grudniu 2011 w dolnych partiach jaskini dokonano odkrycia nowych korytarzy. Eksploracja rozpoczęła się w kwietniu 2012, odkryto około 150 m korytarzy ciągnących się w górę. Znaleziono także szczątki kostne. 2 maja dokonano kolejnego spektakularnego odkrycia, po przejściu bardzo wąskich korytarzy znaleziono ogromną salę o długości około 100 m, szerokości około 40 m i wysokości do 30 m, którą nazwano Sala Mastodonta. Występują w niej wielkie i różnorodne formy naciekowe w kształcie żyrandoli i kaskad.
Otwór wejściowy na wysokości 800 m n.p.m. Rozłożone horyzontalnie korytarze mają łączną długość ponad 3,5 km i znajdują się na 3 poziomach. Podczas eksploracji jaskini natrafiono w namuliskach na szczątki tysięcy zwierząt plejstoceńskich, przede wszystkim niedźwiedzia jaskiniowego, stąd jej nazwa.
Radon (Rn) to promieniotwórczy gaz, który osiąga w tej jaskini stężenie do 4,16 kBq/m³. DNA organizmów z jaskiń jest narażone na większą częstotliwość mutacji. W innych jaskiniach stężenie radonu osiąga wartości 3 razy wyższe.
W dolnych partiach znajduje się olbrzymich rozmiarów Sala Szampańska, której wysokość dochodzi do 45 m. Korytarze jaskini pokryte są licznymi formami naciekowymi. Okazałe stalaktyty, stalagmity, stalagnaty, kaskady, misy martwicowe oraz draperie naciekowe są uważane za jedne z najciekawszych elementów szaty naciekowej w polskich jaskiniach.
W 2012 speleolodzy z Kletna i Wrocławia odkryli nową salę na terenie Jaskini Niedźwiedziej, którą nazwali Salą Mastodonta. Odkryta sala ma ponad 100 m długości, 30 m wysokości i do 40 m szerokości. Dotychczasowa eksploracja udokumentowała bogate zdobienia naciekowe sali. Najprawdopodobniej z sali prowadzą dalsze korytarze do innych niezbadanych części Jaskini.
Jaskinia Niedźwiedzia leży na terenie rezerwatu przyrody Jaskinia Niedźwiedzia (powierzchnia 89 ha), utworzonego w 1977 w celu ochrony jaskini, lasu rosnącego w otulinie oraz zjawisk krasowych.
Rezerwat porasta bór bukowo-świerkowy z domieszką jodły i modrzewi oraz roślinami wapieniolubnymi w runie, takimi jak tojad smukły, ostróżka wyniosła, sesleria tatrzańska, driakiew lśniąca i inne.
Partie środkowe (około 700 m) są dostępne dla turystów od 1983 roku, a ich największą atrakcją są nacieki wewnątrz jaskini. Dolne partie zostały po raz pierwszy zaprezentowane szerszej publiczności dzięki powstaniu filmu w 2003 r.