Karmir Blur, Czerwone Wzgórze (orm. Կարմիր Բլուր) – wzgórze położone w Armenii, 30 km na północ od Erywania, na lewym brzegu rzeki Hrazdan. Odkryto tam ślady starożytnych osad, w tym urartyjskiego miasta-twierdzy Tejszebaini.
Karmir Blur zwrócił uwagę archeologów w 1936 roku, gdy geolog A. P. Diemiochin, badający bazalty nad rzeką Hrazdan, odkrył na wierzchołku wzgórza odłamek kamienia z pismem klinowym. Zorganizowane wkrótce prace archeologiczne pozwoliły na odkrycie na wzgórzu ruin starożytnej osady. Od 1939 roku Karmir Blur stał się obiektem systematycznych badań naukowych.
Wykopaliska wykazały, że na wzgórzu Karmir Blur znajdowało się w VII-VI wiekach p.n.e. urartyjskie miasto-twierdza Tejszebaini. Warstwy wcześniejsze pozwoliły ustalić, że w XIII-VIII wiekach p.n.e. istniały tu osady z epoki eneolitu i wczesnego brązu.
Przedurartyjskie osady były zbudowane na planie koła lub prostokąta. W domostwach odkryto jamy na ziarno i antropomorficzne figurki bogów z kamienia, prawdopodobnie symbole płodności. Wszystkie osady sprzed powstania państwa Urartu, położone na lewym brzegu rzeki Hrazdan, miały wiele wspólnych cech. Przypuszczalnie obszary, gdzie znajduje się Karmir Blur, były określane nazwą "kraina Aza", wspomnianą w rocznikach urartyjskich.
Osada odkryta na Karmir Blur została spalona i zburzona prawdopodobnie za panowania Argisztiego I – w okresie ekspansji Urartu na północ w kierunku Zakaukazia. Po podbiciu "krainy Azy" przez Urartyjczyków Karmir Blur przez prawie sto lat nie interesował królów urartyjskich. Dopiero Rusa II wzniósł w tych okolicach twierdzę Tejszebaini. W VI wieku p.n.e. została ona zdobyta i spalona przez Scytów. Możliwe, że wzgórze otrzymało miano czerwonego po pożarze, wskutek którego cegła, z której budowano domy, wypaliła się na czerwono.