Kinkaku-ji (jap. 金閣寺 Kinkaku-ji, pol. Świątynia Złotego Pawilonu), oficjalna nazwa Rokuon-ji (jap. 鹿苑寺 Świątynia w Ogrodzie Jeleni) – świątynia zen w Kioto. Budynek reprezentuje tzw. kulturę Kitayama z okresu Muromachi.
Pierwotny budynek Kinkaku-ji powstał w 1397 r. jako willa sioguna Yoshimitsu Ashikagi, na terenie jego posiadłości Kitayama. Jego syn Yoshimochi Ashikaga przekształcił ją w świątynię buddyjską związaną ze szkołą Rinzai.
Świątynia spłonęła podczas wojny Ōnin.
W 1950 r. została podpalona przez psychicznie chorego, młodego mnicha, który następnie próbował popełnić samobójstwo na wzgórzu Daimon-ji. Wydarzenie to stało się motywem opowiadania Yukio Mishimy z 1956 r.
Obecna budowla pochodzi z 1955 r., ściany zewnętrzne pokryto płatkami złota w 1987 r. Zrekonstruowano również malowidła we wnętrzu. Świątynia jest położona nad stawem Kyōko-chi, na terenie parku utworzonego w stylu kaiyū (kaiyū-shiki), umożliwiającym jej podziwianie poprzez spacer wokół.
Kinkaku-ji jest jednym z zabytków Kioto znajdujących się na liście Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.