Kościoły Pokoju (niem. Friedenskirche) w Świdnicy i Jaworze (województwo dolnośląskie) są największymi drewnianymi budowlami o funkcjach religijnych w Europie. W roku 2001 zostały one wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Kościoły powstały w II poł. XVII wieku, w następstwie pokoju westfalskiego kończącego wojnę trzydziestoletnią (1618-1648), gdy naciskany przez protestancką Szwecję katolicki cesarz Ferdynand III Habsburg przyznał śląskim luteranom prawo do wybudowania trzech świątyń na obszarach bezpośrednio podległych jego władzy.
Cesarska zgoda na budowę Kościołów Pokoju obwarowana była dodatkowymi ograniczeniami:
Wybudowano trzy takie kościoły: w Głogowie, Jaworze oraz Świdnicy. Wszystkie zostały ukończone, a do naszych czasów dotrwały dwa – kościół w Głogowie spłonął w pożarze wywołanym uderzeniem pioruna.
Kościół ma 43,5 m długości, 14 m szerokości, 15,7 m wysokości, powierzchnia budowli 1180 m², mieści 6000 osób.
Wnętrze kościoła pokoju w Jaworze.
Шаблон:Osobny artykuł Kościół ma 44 m długości, 30,5 m szerokości, powierzchnia budowli 1090 m², mieści 7500 osób, z czego 3000 miejsc siedzących.
Wnętrze kościoła pokoju w Świdnicy.
Kościół wybudowany w 1652 roku, lecz strawiony przez pożar w Głogowie w 1758. Obecnie istnieją jedynie historyczne ryciny przedstawiające kościół.