Kwirynał (Collis Quirinalis) - najwyższe z siedmiu wzgórz Rzymu, znajdujące się w centrum miasta, po wschodniej stronie Tybru. W czasach antycznych składało się z trzech szczytów: Latiaris, Mucialis i Salutaris, które zniknęły z powodu prac budowlanych prowadzonych od XVI wieku.
Zgodnie z rzymską legendą, na wzgórzu znajdowała się wioska zamieszkana przez Sabinów, a król Tito Tazio zamieszkiwał na nim po zawarciu pokoju między Rzymianami i Sabinami. Sabini wznieśli tu ołtarz na cześć ich boga Kwiryna, od imienia którego wzgórze otrzymało nazwę. W okresie republiki wraz z Wiminalem Kwirynał tworzył jedną z 4 dzielnic miasta. Tu wzniesiono świątynię boga Kwirynusa. Pod koniec republiki (I w. p.n.e.) wzgórze przeobraziło się w dzielnicę pałaców i ogrodów (słynne ogrody Cezara - późniejsze Horti Sallustiani). Aurelian wybudował tu świątynię Słońca, Domicjan świątynię Flawiuszów.
W czasach Konstantyna Wielkiego (IV w.) zbudowano tu wielkie termy, a w 1603 na ich miejscu pałac Rospigliosi (dziś Galeria Pallavicini). Na wzgórzu stoi (1574) Pałac Kwirynalski (dawna rezydencja papieży, potem królów XIX/XX w., obecnie siedziba prezydenta republiki).
Obecnie na Kwirynale mieści się:
Zmarł tu papież Sykstus V.