Letni Pałac Cesarski (Yi he yuan, 頤和園, 颐和园) - miejsce letniego odpoczynku cesarzy chińskich z dynastii Qing, położone w Pekinie. Centralnym punktem Pałacu jest "Wzgórze Długowieczności" (60 m wysokości) oraz sztuczne jezioro Kunming, które zajmuje powierzchnię 2,2 km² (ok. 2/3 całego parku). Ziemia wybrana do wykopania jeziora posłużyła do usypania Wzgórza Długowieczności. Cały kompleks liczy 70 tys. m² zabudowanej przestrzeni z licznymi ogrodami, altankami, pawilonami, galeriami i klasycznymi rezydencjami (ponad 3 tys. obiektów).
Pałac został założony w 1750 przez cesarza Qianlonga, jego konstrukcja poważnie ucierpiała podczas interwencji anglo-francuskiej w 1860 i w czasie powstania bokserów w 1900. W grudniu 1998 UNESCO włączył Letni Pałac Cesarski na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości.