Most Łazienkowski (w latach 1981-1998[] most im. gen. Zygmunta Berlinga) – most w Warszawie na Wiśle otwarty 22 lipca 1974 razem z Trasą Łazienkowską (po trzech latach budowy).
Most ma konstrukcję stalową spawaną i nitowaną opartą na schemacie belki ciągłej pięcioprzęsłowej. Podpory mostu są wykonane z żelbetu. Most ma dwie jezdnie po trzy pasy ruchu.
Obecnie jest drugim co do wielkości ruchu mostem w Warszawie – dziennie przejeżdża po nim 130 tys. samochodów. Przed oddaniem do użytku Mostu Siekierkowskiego był najbardziej wysuniętym na południe mostem w Warszawie z natężeniem ruchu ok. 160 tys. samochodów dziennie.
Pierwszego remontu most doczekał się już kilka lat po otwarciu. Co kilka lat miały miejsce kolejne remonty. Na początku XXI w., po częściowym zawaleniu się wiaduktu w Alejach Jerozolimskich i wykonaniu ekspertyz innych obiektów mostowych w Warszawie, stwierdzono katastrofalny stan wszystkich łącznic (ślimaków) łączących Most Łazienkowski z Wałem Miedzeszyńskim oraz Wisłostradą. W 2002 zamknięto zjazd z mostu na Wał Miedzeszyński w kierunku Puław. W 2003 zjazd ten został zburzony i wybudowany od nowa. Jesienią 2005 zburzono zjazd z mostu na Wał Miedzeszyński w stronę północną oraz wjazd na most z Wału Miedzeszyńskiego od strony Puław i wybudowano nowe podjazdy (ślimaki), oddane do użytku na początku lipca 2006.
Most nie jest przyjazny dla rowerzystów - chodniki są wąskie, nie ma ścieżki rowerowej, po obu stronach mostu chodniki kończą się długimi schodami.