Muzeum Meiji-Mura (jap. 博物館明治村 Hakubutsukan Meiji-mura, dosł: Muzeum - Wioska Meiji) – muzeum skansenowe w mieście Inuyama, w prefekturze Aichi w Japonii, otwarte 18 marca 1965 roku i prezentujące architekturę okresu Meiji (1868–1912). Założycielami muzeum byli: Yoshirō Taniguchi (谷口 吉郎 Taniguchi Yoshirō) i Motoo Tsuchikawa (土川 元夫 Tsuchikawa Motoo). Właścicielem skansenu jest japoński przewoźnik kolejowy Nagoya Railroad Company.
Skansen zajmuje powierzchnię ok. 1 km2. Położony jest ok. 6 km na południowy wschód od centrum Inuyamy na malowniczym zboczu nad zbiornikiem Iruka. Dojazd z dworca w Nagoi do Inuyamy pociągiem lub autobusem Meitetsu zajmuje ok. 30 min, a dalej autobusem firmy Meitetsu z centrum Inuyamy do Meiji-Mury ok. 20 min.
Okres Meiji (1868–1912) to czas, w którym Japonia otworzyła się na świat po latach izolacji. Obok wykorzystywanej nadal tradycyjnej architektury drewnianej z okresu Edo, zaczęto przyjmować style, materiały (kamień i cegła) i metody od architektów zachodnich. Wiele budynków z tego okresu zostało zniszczonych przez trzęsienia ziemi, klęski żywiołowe, wojny, a także częściowo przez gwałtowny rozwój przemysłu (rewolucja przemysłowa).
Aby ocalić te, które przetrwały japoński architekt dr Yoshirō Taniguchi zwrócił się o pomoc do swojego kolegi z klasy, ówczesnego wiceprezydenta firmy kolejowej Nagoya Railway Co. (Meitetsu): Motoo Tsuchikawy. Zdecydowali się oni wybrać najbardziej zagrożone likwidacją budynki z tego okresu i stworzyć skansen. Pierwsze budynki zostały tu przywiezione w 1960 roku, a pięć lat później, 18 marca 1965 nastąpiło oficjalne otwarcie „Wioski Meiji”.
Skansen prezentuje głównie budynki wybudowane w okresie Meiji, pochodzące z całej Japonii, m.in.: Nagoi, Tokio, Kobe, Kioto, Osaki, Nagasaki, prefektury Mie, Kanazawy, Sapporo, a także spoza niej: japoński kościół ewangelicki wybudowany w 1907 w Seattle w Stanach Zjednoczonych, aula dla japońskich emigrantów zbudowana w 1869 w Hilo na Hawajach. Budynki były tu przewożone, a następnie odbudowywane. Obiekt posiada też budowle z późniejszych okresów: Taishō (1912–1926) i Shōwa (1926–1989). Obecnie „Wioska Meiji” posiada 67 budowli.
Po terenie skansenu przewozy oferują zabytkowe parowozy oraz pochodzące z Kioto pierwsze japońskie tramwaje. Zwiedzanie budowli podzielone jest na pięć etapów. Przy każdej znajduje się tablica informująca o ich historii w dwóch językach: japońskim i angielskim. Wiele z nich można zwiedzać od wewnątrz, oglądając elementy ówczesnego wystroju i wyposażenia wnętrz.
Wiele atrakcji turystycznych jest interaktywnych: oprócz przejazdów kolejką i tramwajami istnieje np. możliwość wypożyczenia strojów z okresu do pamiątkowych fotografii. Część budynków nie utraciła swojej pierwotnej funkcji: teatr Kureha-za oferuje występy artystów teatru kabuki, urząd pocztowy z Uji-yamada wciąż jest czynny, a w katedrze św. Franciszka Ksawerego pary nadal mogą wziąć ślub. Na terenie skansenu znajdują się także liczne restauracje oferujące m.in. kuchnię z okresu Meiji.