Orszak książęcy (niem. Fürstenzug)Шаблон:R – malowidło ścienne zdobiące zewnętrzną ścianę gmachu „Langer Gang” ograniczającego od północy dziedziniec (Stallhof) dawnego średniowiecznego kompleksu królewskiej rezydencji w Dreźnie.
Obecnie (2012) wzdłuż ściany z malowidłem przebiega ulica Augustusstrasse, łącząca najważniejsze zabytki drezdeńskiej starówki. Шаблон:Clear
Autorem malowidła jest artysta drezdeński, malarz historyczny i profesor tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych – Wilhelm Walther (1828–1913)Шаблон:R. W początkowym etapie prac nad dziełem wykonał projekt na kartonie, a w latach 1872–1876 przeniósł malowidło na ścianę dziedzińca, stosując niezbyt już wówczas trwałą technikę sgraffito. Z uwagi na sławę, jaką dzieło zyskało przez lata swej obecnościШаблон:R, by nie narażać go na niszczenie spowodowane szkodliwymi związkami węgla w atmosferze, w latach 1906–1907 przeniesiono je na ok. 25 000Шаблон:R ceramicznych kafelków miśnieńskiej porcelanyШаблон:R. W celu dokładnego odtworzenia malowidła, bazowano na oryginalnych kartonach, na których Walther przedstawił swój projekt. Dzieło przetrwało nalot bombowy w 1945 roku, w wyniku którego pobliskie budynki zostały prawie całkowicie zniszczoneШаблон:R.
Malowidło zdobi zewnętrzną ścianę gmachu „Langer Gang” ograniczającego od północy dziedziniec (Stallhof) dawnego średniowiecznego kompleksu królewskiej rezydencji w DreźnieШаблон:R. Niegdyś na dziedzińcu tym odbywały się turnieje rycerskie i zabawy dworskieШаблон:R.
Malowidło stanowi największy na świecie ceramiczny obraz ścienny. Ma 101,90 m długości i 10,51 m wysokościШаблон:R. Kafelki o rozmiarach 20,5 x 20,5 cm zajmują łącznie powierzchnię ponad 1000 m², a całość stanowi znaczące świadectwo sztuki malowania na kafelkach porcelanowych i zajmuje ważne miejsce w dziejach sztuki miasta.
Malowidło Fürstenzug (niem. Orszak książąt) zostało wykonane w celu upamiętnienia 800-letniej historii władców z dynastii Wettynów, władających Saksonią w latach 1123–1918. W przedstawieniu znalazły się łącznie 94 osoby, z których 35 stanowią margrabiowie, hrabiowie, książęta i królowie SaksoniiШаблон:R, pozostałe 59 postaci to wizerunki podążających pieszo naukowców, artystów, rzemieślników, żołnierzy, dzieci i chłopów. Walther uwiecznił m.in. swoich nauczycieli Carla Peschela i Juliusa Hübnera, architekta Hermanna Nicolai, rzeźbiarzy Johannesa Schillinga i Ernsta Juliusa Hähnla, malarza Ludwiga Richtera a na końcu orszaku umieścił swoją postaćШаблон:R. Ponadto namalował również 45 koni i dwa charty. Oprócz doskonałego podobieństwa portretu ukazanych postaci, na uwagę zasługuje także niezwykle szczegółowe historycznie odwzorowanie szat, zbroi i broni z tamtych czasów.
Bombardowanie Drezna pod koniec II wojny światowej w lutym 1945 roku nieznacznie uszkodziło malowidłoШаблон:R. Ogółem na powierzchni niespełna 25 tys. kafelków jedynie 223 z nich wymagały kompletnej rekonstrukcji. Prace rekonstrukcyjne przeprowadzono w oparciu o dokumentację z początku XX w. Latem i jesienią 1978 roku malowidło zostało całkowicie oczyszczone i odnowioneШаблон:R. Było to spowodowane silnymi zabrudzeniami powierzchniowymi. W kolejnym roku, od marca do września 1979 zlikwidowano powstałe na ok. 450 kafelkach uszkodzenia mechaniczne, wypełniając je na nowo. Podczas prac 212 kafli wymieniono na nowe, a 442 uzupełnionoШаблон:R.
