Pałac Izraela Poznańskiego – pałac fabrykancki z XIX w. znajdujący się w Łodzi.
Został pierwotnie zaprojektowany jako obiekt reprezentacyjno-handlowy i mieszkalny po zakupieniu przez Izraela Poznańskiego w 1877 roku narożnej kamienicy o skromnej elewacji i budynku magazynowego (posesja u zbiegu ulic Ogrodowej i Stodolnianej – dziś Zachodniej). Do wielokrotnych przekształceń w stylu francuskiego neorenesansu i neobarokowym doszło w latach 1888–1903, według projektu Hilarego Majewskiego.
Pałac zwany jest także „łódzkim Luwrem”.
Późniejsze przebudowy związane były ze zmianą jego użytkowników – w okresie międzywojennym był siedzibą Urzędu Wojewódzkiego. Dopiero w 1975 roku główną część budynku przejęło, utworzone wówczas, Muzeum Historii Miasta Łodzi.