Pałac w Mafrze (port. Palácio Nacional de Mafra) – monumentalny zespół pałacowo-klasztorny z kościołem w Mafrze w Portugalii. Zbudowany w latach 1717-1730 w stylu baroku i klasycyzmu włoskiego z rozkazu króla Jana V. Miał być wotum za urodzenie następcy tronu przez jego żonę, królową Marię Annę z Habsburgów.
Pałac jest największą rezydencją królewską w Portugalii i jednym z największych budynków zbudowanych w Europie w XVIII wieku. Służył również za klasztor franciszkanów. Zespół miał być portugalskim odpowiednikiem pałacu Escorial pod Madrytem. Po upadku monarchii w 1910 pałac został zamieniony na muzeum.
Historia powstania i budowy pałacu w Mafrze została opisana w powieści laureata Nagrody Nobla Jose Saramago Baltazar i Blimunda.