Pinatubo – czynny wulkan na wyspie Luzon, w Filipinach, 1 486 m n.p.m. Erupcja w czerwcu 1991 spowodowała śmierć ok. 800 osób na skutek opadów popiołowych, bomb wulkanicznych, laharów oraz z powodu chorób epidemicznych. Setki osób zostało rannych.
2 kwietnia tubylcy mieszkający w okolicach wulkanu zauważyli strumienie pary wydobywające się z krateru. Informacje dotarły do obserwatorium wulkanologicznego w Manili. Doniesienia te wzbudziły także niepokój w Clark Air Base leżącej ok. 20 km od Pinatubo. Na Filipiny przyleciał amerykański zespół wulkanologów. Aktywność wulkanu wzrastała z dnia na dzień. Naukowcy nakłaniali miejscowe władze do ewakuacji.
Częste trzęsienia ziemi sprawiły, że 5 czerwca ogłoszony został alarm III stopnia (możliwa erupcja w ciągu dwóch tygodni).
7 czerwca naukowcy lecący śmigłowcem nad szczytem zauważyli wydobywające się z krateru chmury popiołu. Ogłoszony zostaje alarm IV stopnia (erupcja możliwa w ciągu 24 h). 15 czerwca nastąpił wybuch. Erupcja trwała około tygodnia. W jej wyniku Pinatubo stracił wierzchołek. Po opadnięciu popiołów wulkan stał się niższy o 160 metrów, wcześniej miał wysokość 1745 m.