Pont Neuf (Nowy Most) to najstarszy most w Paryżu. Kamień węgielny pod jego budowę położył w 1578 roku król Francji Henryk III (wcześniej król Polski jako Henryk Walezy), budowę zakończył Henryk IV w roku 1604 (lub w 1607, zależnie od źródeł). Projekt wykonał prawdopodobnie Jean-Baptiste Ducerceau lub Guillaume Marchant. Most powstał, aby ułatwić komunikację pomiędzy Luwrem a opactwem St-Germain-des-Pres.
Był to pierwszy paryski most nie zabudowany domami, od samego początku wyposażony w chodniki chroniące przechodniów przed błotem i końmi.
Most składa się z 12 kamiennych przęseł o łącznej długości 278 metrów i wysokości 28 metrów (przez długi czas był to najszerszy most w Paryżu). 7 przęseł łączy prawy brzeg Sekwany z zachodnią częścią Île de la Cité, 5 łączy wyspę z lewym brzegiem. W środkowej części most rozszerza się w Place du Pont Neuf, na którym w 1635 r. ustawiono konny pomnik Henryka IV, którego autorem był florentyńczyk Pietro Tacca. W czasie Rewolucji w 1792 r. pomnik zniszczono, a jego replikę, autorstwa François Lemota ustawiono w 1818 r. Na początku XVII w. wybudowano tu studnię ozdobioną płaskorzeźbą Samarytanki czerpiącej wodę. W 1813 r. pompę zlikwidowano, ale do dziś pozostał ulokowany nieopodal dom towarowy “La Samaritaine”. Nowy Most ozdabiają kandelabry, projektu Wiktora Baltarda, wykonane w 1854 r.
Konstrukcja mostu nigdy nie została zmieniona, nawet drewniane słupy wspierające fundamenty są oryginalne.
