Salvador da Bahia - Salvador, Bahia, trzecie co do wielkości (po São Paulo i Rio de Janeiro) miasto we wschodniej Brazylii. Historyczna pełna nazwa miasta to São Salvador da Baía de Todos os Santos (Święty Wybawca z Zatoki Wszystkich Świętych), gdyż miasto leży nad tą zatoką. Stolica stanu Bahia, ważny port nad Oceanem Atlantyckim. Miasto było do 1763 roku stolicą portugalskiej Brazylii. Nazwa Bahia do połowy 20 wieku była zamiennikiem nazwy miasta. Jest tu siedziba arcybiskupa, są dwa uniwersytety, instytut kakao, ogród zoologiczny i botaniczny. Jest uznanym międzynarodowo centrum handlowym i gospodarczym z rafinerią ropy naftowej, przemysłem przetwórstwa bawełny, tytoniu, kakao i cukru. Salvador jest położony na różnych poziomach łańcucha górskiego, który dzieli miasto na tzw. miasto górne (cidade alta) i o 70m niżej położone miasto dolne (cidade baixa). Z jednej do drugiej części miasta można się dostać używając windy Lacerda , miejskiej kolejki linowej Plano Inclinado Gonçalves lub jednej z wielu linii autobusowych.
W roku 1501 Amerigo Vespucci żeglował wydłuż wybrzeża Ameryki Południowej z północy na południe. 1 listopada zszedł na ląd w Salvadorze i nadał zatoce nazwę zgodną z kalendarzem. Już na długo przed otrzymaniem praw miejskich, region Salvadoru został w 1510r. zasiedlony przez załogę francuskiego statku. Należał do niej również Diogo Álvares, słynny Caramuru ("syn grzmotu"-zyskał posłuch wśród Indian za pomocą broni palnej). Salvador został założony w 1549 roku, w latach 1624-1625 krótko zajęty przez Holendrów. Do 1763 roku miasto było stolicą portugalskiej Brazylii. Pierwotny rozkwit miasta skończył się wraz z chwilą przeniesienia stąd stolicy. Do Salvadoru trafiała większa część z ok. 5 milionów Afrykanów z Afryki Zachodniej, których jako niewolników przywieźli Portugalczycy. Pelourinho jest historycznym targiem niewolników w Salvadorze.
Niewolnicy musieli pracować na okolicznych plantacjach i polach trzciny cukrowej, tzw. Recôncavo. Dzięki nim do roku 1650 Salvador da Bahia był największą metropolią na półkuli południowej.
Również dzisiaj są widoczne wpływy afrykańskie na kulturę Salvadoru. Odczuwalne jest to przede wszystkim w języku, który przejął wiele afrykańskich słów, jak również w religii - Candomblé, gdzie bóstwa z Afryki połączyły się katolicyzmem. I tak np. katoliccy święci znaleźli swoje odpowiedniki w tzw. Orixá, odmianie afrykańskich bóstw.
Również Capoeira jest spadkiem z czasów niewolnictwa, a Salvador stanowi centrum tej sztuki walki.
Karnawał w Salvadorze jest największym ulicznym karnawałem na świecie. Trwa 6 dni i nocy. Święto to, reklamowane hasłem „Bahia: maior explosão de alegria“ (Bahia: największy wybuch radości), rozpoczyna się w czwartek wieczorem przed Środą Popielcową. Burmistrz przekazuje klucze do bram miasta grubemu Rei Momo, królowi karnawału. Aż do środy popielcowej półtora miliona ludzi bawi się na ulicach. 19 kilometrów ulic wzdłuż promenady nadbrzeżnej oraz centrum zamyka się dla głównego pochodu. Ciężarówki z potężnym nagłośnieniem, wielkości kontenera (tzw."trios electricos"), jadą przez miasto. Na górnej platformie znajduje się scena z muzyką na żywo, której fani maszerują obok ulicami i tańczą. Wielu znanych muzyków z Salvadoru uczestniczy w tym święcie: Olodum, Daniela Mercury, Ivete Sangalo. Drugi pochód wije się ciasnymi ulicami starego miasta Pelourinho. Ponieważ tylko niewielu ludzi jest poprzebieranych, kilkutysięczna rzesza członków Blocos de Trio (związków białych wyższych warstw społecznych) szczególnie wyróżnia się na tle tłumu.
Salvador i Zatoki Baía de Todos os Santos.]]
