Skarbiec Ateńczyków – budowla znajdująca się na terenie sanktuarium Apollina w Delfach, w której przechowywano wota składane bogu przez Ateńczyków.
Zgodnie z informacją przekazaną przez Pauzaniasza budowla została wzniesiona jako wyraz dziękczynienia po zwycięstwie nad Persami w bitwie pod Maratonem w 490 roku p.n.e. Część badaczy podważa jednak wiarygodność tego przekazu, dowodząc, że budowla może być starsza. Ruiny skarbca zostały odsłonięte w 1893 roku przez członków francuskiej misji archeologicznej. Jego obecny wygląd jest efektem przeprowadzonych w latach 1903-1906 prac rekonstrukcyjnych.
Wniesiona z marmuru paryjskiego budowla ma formę niewielkiej świątyni doryckiej w antach, wspartej od frontu na dwóch kolumnach. Wewnątrz znajduje się jedna, duża komnata. Całą budowlę obiega fryz z tryglifami i trzydziestoma metopami ozdobionymi reliefami figuralnymi z przedstawieniami heroicznych czynów Tezeusza oraz Heraklesa.
