Zamek Gryf (niem. Greiffenstein) – ruiny średniowiecznego zamku we wsi Proszówka, na wzgórzu (447 m n.p.m.) panującym nad drogą Gryfów Śląski - Mirsk (obecnie droga wojewódzka nr 361), 6 km na południe od Gryfowa i 2 km na północny wschód od Mirska.
Шаблон:Galeria Zamek wybudował w XIII w. książę głogowski Konrad na miejscu dawnego grodu Bobrzan. Do końca XIV w. znajdował się w rękach książąt świdnickich, później króla czeskiego Wacława IV. W 1419 r. stał się własnością rodu Schaffgotschów i pozostał w ich rękach do 1798 r. W XVI w. i XVII w. był powiększany i umacniany, m.in. poprzez dodawanie attyk do zamku górnego oraz rozbudowę zamku dolnego i bramy wjazdowej. Dwukrotnie był oblegany przez Szwedów, w 1639 zamek obronił się, lecz zdobyto go 1645 r. Sto lat później, w 1745 zajęły go wojska pruskie, a w 1778 był już silną twierdzą. W 1799 roku częściowo rozebrany na materiał do budowy folwarku usytuowanego poniżej zamku. Od tego czasu pozostaje w ruinie. Obecnie zamek jest własnością prywatną.
Zamek składał się z trzech elementów: zamku górnego, zamku średniego i najmłodszego, a zarazem najsłabiej zachowanego zamku dolnego. Najwyższą część zamku wzniesiono na planie nieregularnego pięcioboku, na północ ulokowano zamek średni, natomiast zamek dolny zajmował największą, wschodnia część. W kaplicy na jednej ze ścian namalowany był swego czasu wizerunek dużego gryfa, od którego pochodzi nazwa zamku.
