Zapora Kariba - tama i elektrowna wodna tworząca jezioro Kariba w pasie granicznym pomiędzy Zambią i Zimbabwe. Stanowi jedną z największych sztucznych zapór wodnych na świecie (128 metrów wysokości i 579 metrów długości). Przypadające na 1959 rok oddanie zapory do użytku wyznacza ważną cezurę w historii rozwoju gospodarczego Zambii.
Inwestycja została zrealizowana w latach 1955-1959 przez Federację Rodezji i Niasy. W chwili powstania zapora Kariba stanowiła największy w Afryce obiekt inżynierii wodnej. Zarządzaniem obiektem zajmuje się Zambezi River Authority - specjalny organ powołany w tym celu przez rządy Zimbabwe i Zambii.
Konsekwencją realizacji projektu stało się przesiedlenie ponad 57 tysięcy osób, należących w większości do ludności Gwembe Tonga. Powstanie zapory doprowadziło do znaczącego pogorszenia warunków życia przesiedlonych, a także dotykających ich problemów zdrowotnych.
Budowie zapory towarzyszyła relokacja dzikich zwierząt z terenów objętych planowanym spiętrzeniem (tzw. Operation Noah). W jej wyniku uratowano około 6000 zwierząt, przetransportowanych następnie do Parku Narodowego Matusadona.