Żelazowa-Wola – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Sochaczew, nad rzeką Utratą, znana jako miejsce urodzenia Fryderyka Chopina.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie skierniewickim.
We wsi znajduje się muzeum Dom Urodzenia Fryderyka Chopina (Oddział Muzeum Fryderyka Chopina zarządzanego przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina w Warszawie). Dworek otacza park urządzony w latach 1932-1939 według projektu Franciszka Krzywdy Polkowskiego. W pobliżu znajduje się pomnik kompozytora wykonany przez Józefa Gosławskiego. 1,5 km od Żelazowej-Woli znajduje się zabytkowy, wciąż czynny młyn w Chodakowie należący do rodziny Repszów.
Żelazowa-Wola jest również miejscem urodzenia Henryka Szerynga, wybitnego skrzypka który się tutaj urodził w 1918 a zmarł w Kassel w 1988.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1579 roku z akt grodzkich, gdzie jako właścieli Żelazowej-Woli wymieniono Mikołaja i Piotra Żelazo. Pod koniec XVIII wieku właścicielami byli Łuszczewscy a potem Paproccy. Od tych ostatnich w 1802 roku wieś zakupiła rodzina hrabiów Skarbków (Kacper i Ludwika) i zamieszkała w dworze z dwiema oficynami (budynek w kształcie podkowy; obecny 'dworek' to wschodnia oficyna). Guwernerem ich dzieci był Mikołaj Chopin. 1 marca (lub 22 lutego) urodził się Fryderyk jako drugie dziecko Chopinów. W 1812 dwór Skarbków spalił się z czego pozostały dwie oficyny. W 1834 roku Skrabkowie odsprzedali Żelazową-Wolę Szubertom a ci Peszlom. Kolejnym właścicielem w latach 1859-1879 był Adam Towiański. Od 1879 dwór pozostawał w rękach Aleksandra Pawłowskiego który w miejscu urodzenia Chopina urządził magazyn gospodarczy. W 1894 roku z inicjatywy rosyjskiego kompozytora Milija Bałakiriewa odsłonięto w parku Pomnik Fryderyka Chopina proj.Bronisława Żochowskiego, medalion proj.Jana Wojdygi. Podczas I wojny światowej spłonęła prawa oficyna dworu. W 1928 roku warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Domu Chopina i Komitet Chopinowski z Sochaczewa kupiły oficynę i 3 ha ziemi wokół budynku za 40000 zł od Rocha Szymaniaka który był właścicielem terenu od 1918 roku. Podczas II wojny światowej stacjonowali w dworku żołnierze niemieccy, pod koniec wojny znajdował się tam szpital.